Αιδοίο
το αιδοίο αποτελεί το σύνολο των εξωτερικών γεννητικών οργάνων της γυναίκας και εμφανίζει τριγωνικό σχήμα. Η βάση του αντιστοιχεί στην ηβική πτυχή, οι πλευρές του στις αιδοιομηρικές πτυχές και η κορυφή του στο περίνεο.
Το αιδοίο αποτελείται από το εφήβαιο ή όρος της Αφροδίτης, τα μεγάλα και μικρά χείλη, την κλειτορίδα, τον πρόδομο του κόλπου, τους βαρθολίνειους αδένες, τους βολβούς του προδόμου, το έξω στόμιο της ουρήθρας, τους παραουρηθρικούς αδένες και τον παρθενικό υμένα.
Αίθουσα τοκετών (τμήμα νοσοκομείου ή κλινικής)
Στην αίθουσα τοκετών μεταφέρονται από το τμήμα της παραλαβής όσες επίτοκες παρουσιάζουν σημεία έναρξης τοκετού. Συνοπτικά στην αίθουσα τοκετών: Η επίτοκος παραλαμβάνεται και τοποθετείται στην ανάλογη αίθουσα οδυνών ή τοκετών, εξετάζεται, παρακολουθείται με ειδικά μηχανήματα, εκτελείται φυσιολογικός τοκετός, παραλαμβάνεται το νεογνό όπου γίνεται ανάνηψη και μεταφορά στο τμήμα φυσιολογικών νεογνών ή στο τμήμα πρόωρων, παρακολουθείται η λεχώνα μετά τον τοκετό κ.α.
Αιματοκρίτης (Hct)
Είναι η εκατοστιαία αναλογία των κυττάρων του αίματος προς τον συνολικό όγκο του αίματος. Η φυσιολογική τιμή του αιματοκρίτη διαφέρει λίγο στους άνδρες και τις γυναίκες. Συνήθως στους άνδρες κυμαίνεται μεταξύ 40-50%, ενώ στις γυναίκες μεταξύ 37-47%. Χαμηλός αιματοκρίτης παρατηρείται σε όλες τις αναιμίες (π.χ. σιδηροπενική, μεσογειακή κ.α.) αλλά και όταν το άτομο χάσει αίμα π.χ. σε εγχείρηση, τραυματισμό κ.α.
Αιμορροΐδες
Είναι ένα είδος κιρσών που εμφανίζονται γύρω από τον πρωκτικό δακτύλιο. Μπορεί να εμφανιστούν κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης επειδή η μήτρα μεγαλώνοντας πιέζει το έντερο με συνέπεια το φράξιμο των αιμοφόρων αγγείων αλλά και επειδή οι ορμόνες της εγκυμοσύνης επιφέρουν σε ένα βαθμό χαλάρωση στα τοιχώματα των αγγείων. Αιμορροΐδες μπορεί να εμφανιστούν κατά τη διάρκεια της εξώθησης στον τοκετό λόγω των μεγάλων πιέσεων που ασκούνται στην περιοχή. Για την πρόληψη τους συνίσταται καλή ενυδάτωση, διατροφή πλούσια σε φυτικές ίνες, φυσική δραστηριότητα, αποφυγή δυσκοιλιότητας και ορθοστασίας κ.α.
Οι αιμορροΐδες συνήθως υποχωρούν μετά την εγκυμοσύνη. Για την ανακούφιση και θεραπεία τους συνίσταται κρύο νερό στην περιοχή του πρωκτού, αντιμετώπιση δυσκοιλιότητας, ειδικά φαρμακευτικά σκευάσματα (υπόθετα, αλοιφές), ενώ ειδικές ασκήσεις πυελικού εδάφους βοηθούν στην πιο γρήγορη θεραπεία.
Παράγοντες που μπορεί να επιβαρύνουν τη φυσιολογική λειτουργία του εντέρου είναι: η μειωμένη δραστηριότητα (καθιστική ζωή), η εγκυμοσύνη, η παρατεταμένη ορθοστασία, η παχυσαρκία, η δυσλειτουργία του κυκλοφορικού συστήματος κ.α.
Αμνιακή κοιλότητα
Είναι η κοιλότητα που σχηματίζεται από τους εμβρυικούς υμένες (χόριο και άμνιο) μέσα την οποία βρίσκονται το έμβρυο, ο ομφάλιος λώρος και το αμνιακό υγρό.
Αμνιακό Υγρό
Είναι το υγρό που υπάρχει μέσα στην αμνιακή κοιλότητα. Στην αρχή της κύησης είναι άχρωμο και διαυγές αλλά κατά τη διάρκεια της κύησης γίνεται θολερό, λόγω της παρουσίας χνουδιού, σμήγματος, επιδερμικών και αμνιακών κυττάρων. Η παραγωγή του αμνιακού υγρού γίνεται κατά κύριο λόγο από τους νεφρούς του εμβρύου. Το αμνιακό υγρό είναι σημαντικό γιατί: περιβάλλει και προστατεύει το έμβρυο από εξωτερικές επιδράσεις, διατηρεί σταθερή θερμοκρασία στο έμβρυο, εξασφαλίζει την κίνηση του εμβρύου μέσα στο σάκο, προστατεύει τον ομφάλιο λώρο από μηχανικές πιέσεις, παίζει σημαντικό ρόλο στην ομαλή εξέλιξη του τοκετού κ.α.
Αμνιοπαρακέντηση
είναι επεμβατικός διαγνωστικός έλεγχος που γίνεται στο δεύτερο τρίμηνο της εγκυμοσύνης.Στην αμνιοπαρακέντηση γίνεται λήψη αμνιακού υγρού (διακοιλιακά), το οποίο περιβάλει το έμβρυο μέσα στον αμνιακό σάκο. Το αμνιακό υγρό αποτελείται κατά κύριο λόγο από νερό και περιέχει οργανικές και ανόργανες ουσίες. Μέσα στο αμνιακό υγρό υπάρχουν νεκρά εμβρυικά κύτταρα (αποφολιδωμένα), μέσω των οποίων γίνεται η μελέτη του γενετικού υλικού του εμβρύου.
Αναιμία
Χαρακτηρίζεται κάθε κατάσταση κατά την οποία παρατηρείται ελάττωση της εκατοστιαίας αναλογίας της αιμοσφαιρίνης του αίματος με φυσιολογικό αριθμό ερυθρών αιμοσφαιρίων ή ελάττωση του αριθμού των ερυθρών αιμοσφαιρίων.
Αναισθησία
Είναι η ελάττωση ή και κατάργηση της αισθητικότητας ενός μέρους του σώματος ή και ολόκληρου του σώματος ενός οργανισμού. Διακρίνεται σε περιοχική αναισθησία (τοπική) και γενική αναισθησία ή νάρκωση. Στην μαιευτική χρησιμοποιείται συνήθως η επισκληρίδιος αναισθησία που είναι περιοχική.
Ανδρογόνα
Είναι στεροειδής ορμόνες που παράγονται τους όρχεις με κύριο εκπρόσωπο την τεστοστερόνη. Ανδρογόνα στεροειδή παράγονται επίσης στις ωοθήκες και στον φλοιό των επινεφριδίων. Οι ανδρογόνες ορμόνες ευνοούν την ανάπτυξη των γεννητικών οργάνων και των δευτερευόντων χαρακτηριστικών του άρρενος. Επίσης τα ανδρογόνα επιδρούν στην αύξηση των οστών και αυξάνουν την πρωτεινοσύνθεση.
Ανεπάρκεια τραχήλου
Είναι η αδυναμία του τραχήλου της μήτρας να διασφαλίσει την εγκυμοσύνη μέχρι το τέλος της. Τα αίτια μπορεί να είναι ανατομικά, λειτουργικά, επίκτητα (π.χ. μετά από χειρουργικούς τραυματισμούς στην περιοχή) κ.α. Σε αυτή την περίπτωση μπορεί να γίνει περίδεση του τραχήλου προκειμένου να αποφευχθεί πιθανή αποβολή.
Ασκήσεις Kegel
Οι ασκήσεις Kegel πήραν το όνομά τους από τον γιατρό γυναικολόγο Arnold Kegel ο οποίος μελέτησε τους μύες της πυέλου και την δυνατότητα αυτών να συσπώνται. Οι ασκήσεις αυτές βοηθούν στην επανόρθωση και ενδυνάμωση των μυών της πυέλου. ΟΙ ασκήσεις αυτές εκτελούνται προληπτικά ή για την αντιμετώπιση της χαλάρωσης του πυελικού εδάφους.
Άσκηση στο νερό
Είναι η εκγύμναση του σώματος μέσα στο υδάτινο στοιχείο. Αποτελεί μια πολύ ωφέλιμη δραστηριότητα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Η δύναμη του νερού χρησιμοποιείται για τη θεραπεία και την αναζωογόνηση σώματος και ψυχής. Η πολύτιμη προσφορά του στην εγκυμοσύνη αποδεικνύεται και στην περίπτωση των τοκετών, που πραγματοποιούνται μέσα στο νερό (σε ειδικές πισίνες κάποιων μαιευτηρίων). Θα πρέπει να τονιστεί, ότι η άσκηση στο νερό, όπως και κάθε μορφή άσκησης, συνιστάται μόνο στην περίπτωση μιας φυσιολογικής και χωρίς προβλήματα εγκυμοσύνης. Για περισσότερες πληροφορίες διαβάστε το σχετικό άρθρο.
Αυτόματος Τοκετός
Χαρακτηρίζεται ο τοκετός ο οποίος ξεκινά από μόνος του, αυτομάτως.
Αυχενική Διαφάνεια
Η αυχενική διαφάνεια είναι η παρουσία (συγκέντρωση) υποδόριου υγρού πίσω από τον αυχένα του εμβρύου κατά τη διάρκεια του πρώτου τριμήνου της εγκυμοσύνης.
Η ποσότητα του υγρού που υπάρχει σε αυτό το σημείο ποικίλει μεταξύ των εμβρύων και η αυξημένη ποσότητά του σε συνδυασμό με κάποια άλλα υπερηχογραφικά ευρήματα αποτελεί σημαντικό δείκτη για αύξηση της πιθανότητας το έμβρυο να παρουσιάζει κάποια χρωμοσωματική ανωμαλία.