Αμνιοπαρακέντηση - Επεμβατικός έλεγχος Β' τριμήνου

Μάθετε περισσότερα για την αμνιοπαρακέντηση και προετοιμαστείτε κατάλληλα πριν από ένα τέτοιο επεμβατικό έλεγχο.

Πώς και πότε γίνεται η αμνιοπαρακέντηση;

Στην αμνιοπαρακέντηση γίνεται λήψη αμνιακού υγρού, το οποίο περιβάλει το έμβρυο μέσα στον αμνιακό σάκο. Το αμνιακό υγρό αποτελείται κατά κύριο λόγο από νερό και περιέχει οργανικές και ανόργανες ουσίες. Μέσα στο αμνιακό υγρό υπάρχουν νεκρά εμβρυικά κύτταρα (αποφολιδωμένα), μέσω των οποίων γίνεται η μελέτη του γενετικού υλικού του εμβρύου.

Η επιλογή της αμνιοπαρακέντησης προσφέρεται, όταν η στατιστική πιθανότητα για το σύνδρομο Down που προκύπτει από το υπερηχογράφημα του Β΄ τριμήνου είναι αυξημένη (πάνω από 1/300 π.χ. 1/100) ή όταν υπάρχουν υπερηχογραφικά ευρήματα που απαιτούν περαιτέρω διερεύνηση.

Τρόπος: Η έγκυος κατά τη διάρκεια της εξέτασης θα πρέπει να είναι ήρεμη  έτσι ώστε τα κοιλιακά τοιχώματα να είναι χαλαρά. Στη συνέχεια, ενώ βρίσκεται ξαπλωμένη, με τη βοήθεια του υπερήχου ο γιατρός μελετά τη θέση του εμβρύου, του πλακούντα και την κατανομή του αμνιακού υγρού μέσα στον αμνιακό σάκο (λίμνες αμνιακού υγρού). 

Το κοιλιακό τοίχωμα της εγκύου καθαρίζεται με αντισηπτικό υγρό, και εφόσον οι συνθήκες είναι ιδανικές (δηλαδή αφού βρεθεί ικανοποιητική ποσότητα αμνιακού υγρού και το έμβρυο βρίσκεται μακριά από το σημείο που ο γιατρός θα κάνει τη λήψη), εισάγεται μια λεπτή βελόνα και αναρροφάται μια μικρή ποσότητα αμνιακού υγρού περίπου 20 ml, η οποία αποστέλλεται μέσα σε ειδικό μπουκαλάκι στο εργαστήριο.

Η λήψη του αμνιακού υγρού διαρκεί περίπου ένα λεπτό, ενώ η βελόνα παρακολουθείται με τον υπέρηχο σε όλη τη διάρκεια της διαδικασίας. Η ποσότητα του αμνιακού υγρού που λαμβάνεται αναπληρώνεται μέσα σε λίγες ώρες από τα ούρα του εμβρύου. Αφού ολοκληρωθεί η εξέταση, ελέγχεται ο καρδιακός ρυθμός του εμβρύου.

Τι χρειάζεται να κάνει η έγκυος ως προετοιμασία πριν την αμνιοπαρακέντηση;

Αυτό που πρέπει να προσέξει η έγκυος είναι:

• Αρκετές μέρες πριν την αμνιοπαρακέντηση να μην έχει κάνει κάποια παρέμβαση στην περιοχή της κοιλιάς όπως ξύρισμα ή αποτρίχωση (για αποφυγή αμυχών που μπορεί να αποτελέσουν μικροεστίες μόλυνσης στην περιοχή εισαγωγής της βελόνας).
• Να μην έχει κάνει επάλειψη στην περιοχή της κοιλιάς με κρέμα ή οποιαδήποτε ελαιώδη ουσία την προηγούμενη και την ίδια ημέρα της αμνιοπαρακέντησης.
• Να ενημερωθεί από το θεράποντα ιατρό της στην περίπτωση που λαμβάνει αντιπηκτική αγωγή, έτσι ώστε να της δοθούν περαιτέρω οδηγίες για τη λήψη των φαρμάκων πριν και μετά την επέμβαση.
• Να ξέρει την ομάδα αίματος και το Rhesus της. Εάν το Rhesus είναι αρνητικό (-) θα πρέπει να το γνωρίζει ο γιατρός που εκτελεί την επέμβαση για να δοθούν περαιτέρω οδηγίες.

Πότε λαμβάνονται τα αποτελέσματα  της αμνιοπαρακέντησης;

Η λήψη των αποτελεσμάτων όσον αφορά τη μελέτη των βασικών χρωμοσωμάτων (χρωμόσωμα 21, 18,13 και τα χρωμοσώματα του φύλου Χ,Υ) γίνεται περίπου μετά από 1 εβδομάδα, ενώ για τη μελέτη του καρυότυπου (όλα τα χρωμοσώματα) γίνεται μετά από 2-3 εβδομάδες. Εάν χρειαστεί να γίνει κάποια επιπρόσθετη ειδική εξέταση, οι γονείς ενημερώνονται για τις επιπλέον ημέρες αναμονής.

Μετά τη λήψη των αποτελεσμάτων, τα ευρήματα θα συζητηθούν με το θεράποντα ιατρό και το γιατρό που έκανε τον προγεννητικό έλεγχο και το ζευγάρι θα αποφασίσει για την πορεία της εγκυμοσύνης.

Υπάρχει κίνδυνος αποβολής μετά από την αμνιοπαρακέντηση;

Ο κίνδυνος αποβολής μετά από την αμνιοπαρακέντηση αντιστοιχεί στο 1% και συνήθως, εάν συμβεί αποβολή, αυτή γίνεται μέσα στην πρώτη εβδομάδα από την επέμβαση. Η έγκυος θα πρέπει να απευθυνθεί αμέσως στο θεράποντα ιατρό της, εάν παρουσιάσει απώλεια υγρών ή αίματος ή η θερμοκρασία του σώματος της είναι πάνω από 37,8ο C μετά τον επεμβατικό έλεγχο. Η αύξηση της θερμοκρασίας υποδηλώνει χοριοαμνιονίτιδα, μια λοίμωξη που αν συμβεί, συνήθως οδηγεί σε αποβολή. Η χοριοαμνιονίτιδα είναι μια λοίμωξη, η οποία παρουσιάζει υψηλά ποσοστά εμβρυϊκής θνησιμότητας. Αν και συμβαίνει σπάνια θα πρέπει να αντιμετωπιστεί έγκαιρα, γιατί πέρα από τις συνέπειες που έχει για το έμβρυο, μπορεί να θέσει σε κίνδυνο την υγεία της μητέρας.

Η σπουδαιότητα των προγεννητικών επεμβατικών ελέγχων στη διάγνωση μιας σειράς σοβαρών παθήσεων του εμβρύου είναι αδιαμφισβήτητη. Ωστόσο, θα πρέπει να γίνονται μόνο εφόσον υπάρχουν ενδείξεις και όχι σαν έλεγχοι ρουτίνας.

Από την Ευαγγελία Σ. Χάλαρη Μαία

Πηγή: www.yeskid.gr